Pierwsza szkoła w Knurowcu rozpoczęła swoją działalność na początku XX wieku. Kronika Parafii Brańszczyk podaje, że:

W dniu 1 listopada 1916 roku w celu zwalczania wśród ludu analfabetyzmu założone zostało w Brańszczyku Koło Polskiej Macierzy Szkolnej, wskrzeszonej po ustąpieniu Rosjan. Zarząd Koła stanowili: Prezes – Ks. Wacław Michał Wacławski, proboszcz miejscowy; Vice – Prezes Władysław Grota – Aptekarz miejscowy; Sekretarz – Leon Rogulski, pisarz gminny; Kasyer – Aleksander Klimek – gospodarz; delegat – Zygmunt Paprocki – nauczyciel. Zarząd chętnie zabrał się do pracy i już 10 listopada 1916 otworzono dwie szkoły elementarne w Trzciance i jedną w Knurowcu, a wkrótce zaraz w Komisarce i Budach.

Na utrzymanie Szkół Macierzy Szkolnej część funduszu napływała ze składek członkowskich, głównie zaś korzystano z wynagrodzenia, płaconego od dziecka gotówką i w naturze. Pierwszym nauczycielem w szkole w Knurowcu był Jan Wójcik

Władze niemieckie nie tylko nie przeszkadzały tej oświatowej pracy, 10 grudnia 1917 roku udzieliły z powiatowej Kasy w Ostrowi zapomogi 3500 marek dla Szkół Macierzy Szkolnej w Brańszczyku, co bardzo ułatwiło działalność szkół. Ludność chętnie posyłała dzieci do tych szkół, otaczała je życzliwością i zaufaniem.

Szkoły Macierzy Szkolnej przetrwały do listopada 1918r. szerząc nie tylko pożyteczną a zbożną oświatę, lecz wyrabiając u ludności mocne przekonanie, że bez szkoły żyć nie może. Po ustąpieniu Niemców Rząd Polski zaprowadził powszechne nauczanie i Szkoły Macierzy Szkolnej w parafii Brańszczyk wziął w swoje ręce. W 1920r. w Knurowcu była Gminna Szkoła Elementarna.

Na stronie 47 Kroniki Parafii Brańszczyk wymienione są miejscowości, w których działają szkoły w 1924r., nie ma tam jednak Knurowca. Dzieci z Knurowca uczęszczały do szkoły w Niemirach, ale już w 1934r. szkoła w Knurowcu wznowiła działalność, uczył w niej jeden nauczyciel, do szkoły przychodziło 46 dzieci.

W czasie II wojny światowej szkoła była, mieściła się w prywatnym budynku Stanisława Bralewskiego, nauczycielką była pani Olejarczyk. Po wojnie dzieci z Knurowca uczyła pani Wnuk. W 1951 roku szkoła byłą 2-klasowa, uczyło się w niej 70 dzieci, pracowały dwie nauczycielki, w tym kierowniczka – Kazimiera Ziemek. Szkoła była na tzw. pokomornym, ponieważ uczono w prywatnych domach u różnych gospodarzy, m.in. w budynku u Pawła Tułowieckiego. Budynek spłonął najprawdopodobniej w roku 1956. Po pożarze szkoła mieściła się u państwa Głowackich, Pieńkosów i Bralewskich.

W 1957r. staraniem Społecznego Komitetu Budowy Szkoły, którego zarząd tworzyli mieszkańcy Knurowca, m.in. Mieczysław Ponichtera – rolnik, Henryk Rosiński – rolnik i Antoni Bralewski – kowal, Bonifacy Wójcik – rolnik, Stanisław Bralewski – sołtys, Antoni Rosiński- syn Józefa. Po uzyskaniu akceptacji władz oświatowych i załatwieniu wszelkich formalności urzędowych społeczeństwo przystąpiło do budowy szkoły w czynie społecznym. Pan Czesław Łada przekazał nieodpłatnie działkę pod budowę. Nadleśniczy Stanisław Czudowski pozwolił brać z lasu pod Olszową żwir i piasek potrzebny do budowy, drewno pozyskiwano z serwitutu.

W roku 1959 lub 1960 zaczęto naukę w nowej szkole.  Od roku szkolnego 1974/75 do roku szkolnego 1980/81 nasza szkoła była 4-klasową Filią Zbiorczej Szkoły Gminnej w Brańszczyku. W roku szkolnym 1981/82 przywrócono 8-klasową szkołą podstawową.

Kierownicy i dyrektorzy szkoły:

• Stanisław Dziubeła kierownik szkoły w latach 1959 - 1965 

• Jan Kopowicz kierownik szkoły w latach 1965 – 1974

• Krystyna Kulesza dyrektor szkoły 1974 - 1991

• Stanisława Puścian dyrektor szkoły 1991 - 1996

• Andrzej Szupiluk  dyrektor szkoły 1996-1998

• Renata Jechna – obecna dyrektor szkoły od 1998. 

 

W szkole uczą się dzieci z dwóch miejscowości: Budykierz i Knurowiec.

 

 

 

 

Opracowała: Stanisława Puścian