• „Bez tej miłości nie można żyć”

          • Żyjąc w zawrotnym tempie współczesności, często negujemy różne formy czczenia przeszłości. Nudzą nas pompatyczne uroczystości, wieńce, rocznice i górnolotne słowa… Tak być nie może! Naród, który zapomina o swojej przeszłości, umiera i nie buduje przyszłości. Trzeba zatrzymać się w biegu i przypomnieć Tych, którzy dla nas współczesnych pracowali, walczyli i ginęli. Na polach bitew odziani w męstwo… i cicho konający w więziennych celach lub zabici strzałem w tył głowy w leśnej głuszy… Okazją do uczczenia właściwych postaw patriotycznych dzieci z Publicznej Szkoły Podstawowej im. Bohaterów Leśnej Placówki AK „Mrowisko” w Knurowcu stał się apel Kwiecień Miesiącem Pamięci Narodowej - „Bez tej miłości nie można żyć” przygotowany przez panie Stanisławę Puścian i Alinę Jusińską, dla których historia jest pasją. Nastrojowe wiersze i piosenki, mówiące o poświęceniu, miłości i oddaniu Ojczyźnie, pozwoliły uświadomić sobie, że to, kim jesteśmy i co robimy teraz, jest uwarunkowane przeszłością, w której głęboko tkwią nasze korzenie.

            Dnia 14 kwietnia 2013 roku nasi uczniowie z tym pięknym patriotycznym przesłaniem wystąpili w kościele pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela w Brańszczyku. Tegoż dnia msza święta poświęcona była wszystkim tym, którzy oddali swe życie w obronie Ojczyzny oraz patronowi naszej szkoły czyli - Bohaterom Leśnej Placówki AK „Mrowisko”. W uroczystej mszy świętej wzięli udział: profesor Andrzej Kukwa - wybitny lekarz w dziedzinie laryngologii, który jako 2,5 letni chłopiec ocalał podczas wydarzeń grudniowych w gajówce Mękaliny, Edmund Muszyński – prezes okręgu Warszawa Wschód ŚZŻAK, Mirosław Widlicki, Jan Kaczmarczyk oraz Barbara Lipska ( łączniczka ) – członkowie ŚZŻAK, Konrad Wróbel. Ponadto we mszy świętej uczestniczył wójt Gminy Brańszczyk Mieczysław Pękul, Andrzej Łapiński, Beata Pieńkos – przewodnicząca Rady Gminy. Oprawę mszy świętej uświetnił zespół „Boża Nuta”. To nie jest tak, że historia ma swój bieg i odchodzi                          w niepamięć. Narodowa pamięć jest dobrem najwyższym. Wplata się w historię cieniami poległych i wyrasta z jeszcze żyjących uczestników walki, spotykanych wśród nas, na co dzień. Historia i dzieje narodu mają być źródłem nauki, aby to, co było złe, naprawić, a to, co było dobre, uszlachetniać. Dzisiaj mamy obowiązek pielęgnowania tego wszystkiego, co się zdarzyło, z czego wyrastamy, co było krwią, bliznami i cierpieniem, co było radością i triumfem. To wszystko musimy włączyć w teraźniejszość i w wielkie dzieło dążenia do przyszłości. Właśnie tak patrzymy na świat i takie wartości liczą się dla nas. Przeżyć najpiękniej, jak to jest możliwe, żyjąc nie tylko dla siebie, ale i dla innych – brzmiało podsumowanie apelu naszych uczniów. Niejedna osoba ukradkiem ocierała łzę wzruszenia. Dnia 22 kwietnia 2013 roku w progach szkoły powitaliśmy laureatów międzyszkolnego konkursu plastycznego „Przeszłość zaklęta w pamięci …” wraz z opiekunami. Konkurs objęty  patronatem wójta gminy. W konkursie jury przyznało nagrody:

            ®    kategoria klasy O – I:

            - I miejsce – Angelika Kowalska – klasa I – PSP w Brańszczyku,

            - II miejsce – Dawid Kowalski – klasa I – PSP w Brańszczyku,

            - III miejsce – Iga Rajchenbach – klasa I – PSP w Brańszczyku,

            - wyróżnienie – Paweł Soroko – klasa I – PSP w Brańszczyku,

            ®    kategoria klasy II – III:

            - I miejsce – Weronika Uchal – klasa III – PSP w Brańszczyku,

            - II miejsce – Anna Fydrych – klasa III – PSP w Brańszczyku,

            - III miejsce – Aleksandra Maciejczuk – klasa III – PSP w Nowych Budach,

            - wyróżnienie – Barbara Kimula – klasa III - PSP w Nowych Budach,

            ®    kategoria klasy IV – VI:

            - I miejsce – Weronika Szymańska – PSP w Trzciance,

            - I miejsce – Krzysztof Kimula – PSP w Nowych Budach,

            - II miejsce – Milena Szerzeń – klasa VI – PSP w Knurowcu,

            - III miejsce – Eryk Tomczyk – klasa VI - PSP w Nowych Budach,

            - III miejsce – Monika Piórkowska – klasa V - PSP w Knurowcu.

            Z klas gimnazjalnych nie wpłynęły żadne prace konkursowe.

            Po uroczystym wręczeniu nagród zaproszono wszystkich na słodki poczęstunek przygotowany przez rodziców naszych dzieci, następnie uczniowie szkoły wraz z nauczycielami przeszli pieszo do Mękalin – miejsca kaźni, by oddać cześć zamordowanym w gajówce w 1943 roku. Był to dla nas dzień pełen zadumy i patriotycznych wzruszeń

            Beata Szupiluk

          • Śniadanie Wielkanocne

          •  

            W przeddzień Wielkich Dni rozpoczynających obchody Świąt Wielkanocnych w szkole podstawowej im. Bohaterów Leśnej Placówki AK „Mrowisko” w Knurowcu zorganizowano spotkanie wielkanocne. Wzorem spotkania bożonarodzeniowego zaproszono na nie rodziców dzieci uczęszczających do szkoły oraz osoby samotne z Knurowca i Budykrza.

            Spotkanie rozpoczęło się przedstawieniem wielkanocnym. Dzieci zostały nagrodzone brawami, a dyrektor szkoły Renata Jechna podziękowała dzieciom za występ świąteczny, a nauczycielom; Katarzynie Deluga i Beacie Szupiluk, za przygotowanie scenografii i występu dzieci.

            Korzystając z okazji spotkania świątecznego i obecności gości, Stanisława Puścian ogłosiła wyniki konkursu świątecznego polegającego na odgadywaniu zagadek świątecznych, którego hasłami były przysłowia polskie. Przez kilka tygodni publikowane były na gazetce szkolnej różne scenki z których główne role odgrywały kurczaczki. Konkurs polegał na odgadnięciu przysłowia jakie kryło się za scenką.

            Największą ilość przysłów udało się odgadnąć Dominice Wójcik, drugie miejsce przypadło Monice Piórkowskiej, a trzecie Milenie Szerzeń.

            Dziewczęta otrzymały pamiątkowe kubki i gratulacje z rąk dyrektor szkoły Renaty Jechna oraz Stanisławy Puścian.

            Po czym dyrektor, zaprosiła wszystkich do stołu wielkanocnego i złożyła najserdeczniejsze życzenia świąteczne zgromadzonym gościom. Do życzeń dołączył się również radny Knurowca i Budykrza, Czesław Bębenek.

            Na koniec dzieci wręczyły wszystkim gościom, własnoręcznie wykonane karty świąteczne.

             

            Fot i tekst. Katarzyna Gomoliszek

          • Spotkanie z Panem Orkiestrą

          • W dniu 7 marca 2013 roku do naszej szkoły przyjechał człowiek niezwykle utalentowany muzycznie. Zagrał na różnych instrumentach znane i mniej znane utwory. Zachęcił dzieci do wspólnej zabawy i odgadywania testów muzycznych. Po zakończeniu koncertu dzieci były bardzo zadowolone i bardzo podobała im się taka forma obcowania z muzyką.

            Małgorzata Wróbel

          • „Bezpieczne ferie zimowe w PSP Knurowiec"

          • Od 28 stycznia 2013 roku uczniowie województwa mazowieckiego cieszyli się dwutygodniowym, zimowym wypoczynkiem. Długo wyczekiwane przez dzieci ferie zimowe to okres odpoczynku, wyjazdów itp. Jak wiemy z doświadczenia, nie wszystkie dzieci będą mogły skorzystać z uroków zimy np. w górach, wyjazdu na zorganizowane, odpłatne formy wypoczynku. Tymczasem każdemu dziecku należy się zdrowy ruch, sport, zabawa i rozwijanie swych zdolności oraz zamiłowań w dni wolne od nauki. W tej sytuacji naprzeciw oczekiwaniom uczniów szkoła, wystąpiła w roli organizatora zimowego wypoczynku poprzez realizację zajęć w czasie ferii zimowych.                                         Celem tych zajęć było zaktywizowanie organizatorów, rodziców, dzieci oraz młodzieży do opracowania i przeprowadzenia atrakcyjnych, kulturalnych, bezpiecznych i zdrowych form wypoczynku, kształtowanie postawy świadomego uczestnictwa w różnych formach aktywności sportowo – rekreacyjnej, rozwijanie zdolności i zainteresowań informatycznych, udział w zbiórce harcerskiej (zajęcia z: ekspresji, kulinarne oraz rekreacyjno - sportowe), integracja grupy, stworzenie przyjaznego klimatu w celu ułatwienia nawiązania kontaktu z nowymi osobami w grupie, rozbudzanie wrażliwości i empatii u dzieci poprzez zainteresowanie ich czytaniem książek, kształtowanie właściwego zachowania w domu i szkole, przestrzeganie zasad uprzejmości i grzeczności, zapoznanie się ze sposobami ograniczenia agresji i przemocy wśród młodego pokolenia oraz rozwijanie wyobraźni i logicznego myślenia. Koordynatorem projektu zimowego wypoczynku dzieci była pani Beata Szupiluk dzielnie wspierana przez panie Stanisławę Puścian i Alinę Jusińską. Koordynator zaprosił do współpracy dyrektora GDK w Brańszczyku wraz ze współpracownikami oraz Koło Łowieckie „Dzik” z Wyszkowa. Pierwszy dzień ferii zorganizował dla naszych uczniów, absolwentów a także rodziców właśnie  GDK w Brańszczyku. Przy ogromnej życzliwości pani dyrektor M. Puścian dzieci obejrzały przedstawienie teatralne pt. „Smok wawelski” w wykonaniu dwóch autorów z teatru w Białymstoku. Uczniowie chętnie i z dużym zaangażowaniem brali w nim udział. Aktorzy otrzymali gromkie brawa. Instruktorzy pani Beata Roguska zadbała, by uczestnikom zorganizowanego w dalszej części kuligu nie zabrakło ciepłego posiłku oraz rozgrzewającego napoju. Pan Marek Rozenek przygotował dzieciom ciekawe zadania ruchowe. Wszyscy uczestnicy chętnie zmierzyli się z zabawami, rywalizowali i dbali o swoją kondycję fizyczną. Po nikim nie było widać zmęczenia. Kulig po leśnych duktach wywarł na wszystkich uczestnikach niebywałe i niezatarte wrażenia. Po powrocie do szkoły dzieci zagrały wspólnie z opiekunami w gry integracyjne: „Zagraj w swoje imię”- wszyscy stają w kręgu. Jedna osoba wchodzi do środka koła i pokazuje, jak się czuje w tym momencie. Reszta osób mówi jej imię i pokazuje to samo. Osoba ze środka wskazuje kolejną osobę, która zajmuje jej miejsce. Można pokazywać to, co lubi się wykonywać, np. naśladować zwierzątka itp., „Otwarty krąg” – polega na dokończeniu przez każda osobę zdania: np. Najlepsza rzecz, która przydarzyła mi się w tym tygodniu… Gdybym był(a) sławną osobą, to byłabym… bo…„, Wizytówki” – każdy członek grupy powinien pomyśleć o sobie: Jaki jest? Jak wygląda? Czym się interesuje?

            Co robi w wolnym czasie? Na nie podpisanej kartce uczniowie piszą 5 zdań zaczynających się od słowa „Jestem…”. Zapisane karteczki zbieramy i mieszamy. Potem uczniowie po kolei losują kartki, odczytują głośno treść i próbują odgadnąć, kto jest autorem „wizytówki”. W młodszej grupie wiekowej pisanie zastępujemy rysowaniem własnego portretu. Ćwiczenie to znakomicie kształci umiejętność komunikowania się – z klasy wychodzi uczeń, a pozostali ustalają temat, na który będą układać zdania oraz zamiennik słowa kluczowego, np. wyraz książka zastępujemy słowem kapeć. W zdaniach budowanych przez uczniów używa się zamiennika a nie właściwego słowa. Chętni zgłaszają się i wypowiadają głośno wymyślone przez siebie zdania. Zadaniem ucznia po powrocie do klasy jest zgadnięcie, jak brzmi właściwe słowo. Kolejne ćwiczenie rozwijało wspólne myślenie twórcze pt. „Wspólne pisanie opowiadania”. Każdy uczestnik pisze na małej kartce jedno absolutnie dowolne słowo. Kartki zostają pomieszane. Każda osoba wyciąga jedną. Wszyscy uczniowie po kolei układają jedno zdanie z wyrazem, który wylosowali. W sumie mają one tworzyć opowiadanie na dowolny temat. Ostatnia osoba wymyśla tytuł do opowiadania, w którym znajduje się ostatnie wylosowane słowo. Kolejny dzień również pełen był ciekawostek i niespodzianek dla naszych uczniów. Tego dnia dzieci spotkały się z myśliwymi. Sprzed szkoły drugi raz kuligiem ruszyliśmy do leśniczówki w Tuchlinie. Po drodze odwiedzaliśmy paśniki, przy których to pan łowczy Mirosław Jechna z wielką swadą i zaciekawieniem opowiadał ciekawostki z życia zwierząt zamieszkujących okoliczne lasy. Dowiedzieliśmy się wszyscy wielu cennych rzeczy, ciekawostek, których na co dzień nie można nawet znaleźć w pozycjach książkowych. Ogromną frajdą dla dzieci, ale nie tylko, było tropienie zwierząt po pozostawionych śladach. Na miejscu w leśniczówce Tuchlin poczęstowano nas wspaniałą grochówką i smaczną kiełbaską z grilla. Dzieci miały możliwość obejrzeć z bliska broń myśliwską, naboje i inny ekwipunek myśliwski. Chętni i odważni jednocześnie mieli możliwość strzelać do celu z wiatrówki. Trzeba przyznać, że nasze dzieci „mają oko” . Przedpołudnie w leśnej scenerii upłynęło miło i przyjemnie, lecz bardzo szybko. Wszyscy wrócili do szkoły gdzie były jeszcze siły aby wysłuchać opowiadania ,,Kulig” i przeprowadzić rozmowę oraz wspólnie wyciągnąć wnioski, odpowiedzieć na pytania: o czym jest opowiadanie?, jakie zasady bezpieczeństwa zignorował bohater opowiadania (wnuczek)?’, dlaczego postąpił niewłaściwie? do czego mogło doprowadzić takie zachowanie?  itd. Uczniowie wskazywali inne niebezpieczne sytuacje związane z zabawą oraz miejscem zabawy. W efekcie utworzyli kodeks postępowania w czasie zimy, który po szczegółowym omówieniu zostaje spisany oraz zawieszony na tablicy. Wszyscy uczestnicy obiecali solennie go przestrzegać w dalszych dniach wypoczynku feryjnego: Kodeks postępowania w czasie zimy:

            ü  Zjeżdżaj na sankach w miejscach położonych daleko od jezdni.

            ü  Jazdę na łyżwach trenuj tylko na lodowisku.

            ü  Do jazdy na nartach wybieraj stoki odpowiednie do twoich umiejętności.

            ü  Nie wrzucaj kolegom śniegu za kołnierz.

            ü  Nie rzucaj zbyt twardymi śnieżkami.

            ü  Nie chodź w przemoczonych ubraniach.

            ü  Nie popisuj się swoją odwagą

            W tym miejscy opiekunowie pragną serdecznie podziękować pani dyrektor i współpracownikom GDK w Brańszczyku za zapewnienie naszym dzieciom atrakcyjnego zimowego wypoczynku. Podziękowania kierujemy również do prezesa Koła Łowieckiego „Dzik” z Wyszkowa  pana Marka Kowalskiego łowczego i myśliwych za to, że zechcieli przybliżyć naszym dzieciom tajniki polskiego łowiectwa i myślistwa.

             

            Koordynator ds. bezpieczeństwa w szkole

            Beata Szupiluk

            Fot. Katarzyna Gomoliszek - GDK

          • Bezpieczne Ferie

          • „Bezpieczni w czasie ferii zimowych” Jak co roku, rzec by można tradycyjnie w naszej szkole przed rozpoczęciem wypoczynku zimowego przedstawiciele Samorządu Uczniowskiego przygotowali apel poświęcony właśnie – tak bardzo ważnej tematyce – bezpieczeństwa. Apel miał na celu między innymi: wdrażanie do zachowania zasad bezpieczeństwa na drogach, zwrócenie uwagi na bezpieczne zachowanie się podczas ferii, poznanie wierszy i piosenek o ruchu drogowym, wdrażanie do współpracy w grupie, zaangażowanie uczniów do wykonania dekoracji a także doskonalenie umiejętności zaprezentowania się przed szerszą publicznością. „Zbliżają się ferie zimowe. Wszyscy się cieszymy, bo jest to czas wolny od zajęć, czas swobody i radości. Jednak nie możemy zapominać o naszym bezpieczeństwie. Dlatego przygotowaliśmy apel na temat "Bezpieczeństwo na drogach w czasie ferii zimowych". Życzymy wam Drogie Koleżanki i Koledzy, abyście zdrowo i bezpiecznie spędzali te ferie zimowe. A teraz zapraszamy do wysłuchania dobrych rad rozpoczęła uczennica klasy V – Monika Piórkowska. W krótkiej inscenizacji wzięli udział zarówno uczniowie z klasy najstarszej – VI – jak i wdrażające się dopiero co w życie szkolne „pięciolatki”. Nic tak nie wzmacnia zimą naszych organizmów, jak sporty i zabawy na mroźnym powietrzu. Korzystając z uroków zimy, trzeba jednak pamiętać o kilku sprawach. Aby czas zimowego wypoczynku dostarczył radosnych i niezapomnianych wrażeń, zadbaliśmy by nasi uczniowie pamiętali o podstawowych zasadach bezpieczeństwa:

             Nie zjeżdżajcie na sankach w pobliżu dróg oraz zbiorników wodnych!

             W czasie zjeżdżania zachowajcie bezpieczną odległość między sankami!

             Nie doczepiajcie sanek do samochodu!

             Rzucając się śnieżkami nie łączcie miękkiego śniegu z kawałkami lodu czy kamieni oraz nie celujcie w twarz drugiej osoby!

             Nie rzucajcie śnieżkami w nadjeżdżające samochody!

             Na łyżwach jeździjcie tylko w wyznaczonych miejscach, nie ślizgajcie się po lodzie na rzece lub stawie!

             Nie przebiegajcie przez ulicę, nie przechodźcie w miejscach niedozwolonych!

             Bądźcie widoczni na drodze!

             Nie strącajcie zwisających z dachów sopli!

             Pamiętajcie o zdrowym odżywianiu!

             Ubierajcie się odpowiednio do temperatury panującej na dworze!

             W wolnym czasie przebywajcie na świeżym powietrzu, dbajcie o aktywność fizyczną!

             Nie zapominajcie o podstawowych zasadach higieny!

             Unikajcie kontaktu z osobami chorymi!

             W przypadku wystąpienia objawów choroby zgłoście się do lekarza!

            NUDA wyzwala w dziecku nowe pomysły, gdy brakuje atrakcji w formach zorganizowanych, zabawa może odbywać się w miejscach niebezpiecznych – postarajmy się do tego nie dopuścić! Pani Małgorzata Wróbel pełniąca obowiązki dyrektora pod nieobecność dyrektora szkoły przekazała Radzie Pedagogicznej, Rodzicom, Uczniom i Pracownikom Szkoły życzenia: zdrowych, radosnych i bezpiecznych ferii zimowych. Po zakończonym apelu w radosnym nastroju zakończyliśmy zajęcia. Wrócimy po feriach pełni nowych pomysłów i chęci do pracy.

            Koordynator ds. bezpieczeństwa 

            Beata Szupiluk

          • Bal karnawałowy

          • W zimowe popołudnie 24 stycznia  odbył się w naszej szkole - długo oczekiwany przez uczniów - bal karnawałowy. W tym dniu sala gimnastyczna zamieniła się w zaczarowaną krainę pełną wróżek, czarodziejów, księżniczek, kowbojów, duchów, biedronek, motylków i innych barwnych postaci z kreskówek i bajek. Dzieci wspaniale się bawiły przy dźwiękach najnowszych przebojów. Wspólne tańce przeplatane były licznymi zabawami i konkursami, w których uczniowie chętnie brali udział. Reprezentanci każdej z klas wykonywali różne zadania, za które wszystkim wręczano upominki. Odbył się także Konkurs Taneczny, który przyniósł dzieciom mnóstwo uciechy. W przerwach zabawę umilał słodki poczęstunek przygotowany przez rodziców. Tego dnia nie brakowało wielu emocji, radości, euforii, nie obyło się też bez niespodzianek. W naszej placówce bale są atrakcyjną i bardzo lubianą przez dzieci formą rozrywki. Wspólna zabawa przy muzyce rozwija u nich inwencję twórczą i pozwala bardziej zintegrować środowisko uczniowskie.

            Luiza Kozłowska

          • Dzień Babci i Dziadka

          • Koniec stycznia to czas, gdy oczy wszystkich w  szkolnych i przedszkolnych społecznościach zwrócone są ku starszemu pokoleniu. Za poświęcony im czas, opiekę i miłość najmłodsi pragną podziękować swoim dziadkom i babciom 21 i 22 stycznia, kiedy to obchodzony jest Dzień Babci i Dziadka. Tak też się działo w szkole podstawowej im. Leśnej Placówki AK „Mrowisko”. Na specjalne zaproszenie do szkoły przybyli dziadkowie, aby przeżywać razem ze swoimi wnukami piękne mroźne poniedziałkowe popołudnie, a przede wszystkim przyszli oni po to, aby zobaczyć na scenie śpiewające, tańczące i uśmiechnięte swoje ukochane wnuki. Na początku głos zabrała Małgorzata Wróbel, która powitała zgromadzonych gości i zaprosiła do wysłuchania i obejrzenia tego co przygotowali na ten dzień dzieci pod kierunkiem swoich nauczycielek: Beaty Szupiluk i Zofii Sarnackiej. Akademię rozpoczął występ uczniów, którzy zaprezentowali pastorałkę „Największy Gazda”, którą zajęli II miejsce w XIV Gminnym Przeglądzie Kolęd i Pastorałek. Następnie ze sceny, a tak naprawdę prosto z  serc najmłodszych do serc ich dziadków popłynęła rzeka wierszyków i śpiewanych przez nich piosenek. Starsze dzieci natomiast zaprezentowały pokaz taneczny do popularnej w ostatnich dniach piosenki „Gangnam Style”. Akademia  skończyła się wspólnym odśpiewaniem „Sto lat”. Dzieci zostały nagrodzone gromkimi brawami od swoich dziadków. Jednak to nie był koniec uroczystości. Przyszedł czas na wspólną zabawę. Dzieci wyciągnęły swoich dziadków i babcie na środek sali, aby wziąć wspólnie z nimi udział w konkurencjach.

            Babcie miały zadanie zawiązać krawat swoim wnukom, a dziadkowie robili kucyki oraz wiązali kokardki we włosach swoim wnuczkom. Inni mieli za zadanie rozpoznać swoje wnuki z zasłoniętymi oczami. Każdy z biorących udział w konkurencji otrzymał skromny upominek jako pamiątkę za udział w konkurencji ze swoim wnukiem. Każda zabawa była nagrodzona gromkimi brawami od publiczności i przysporzyła dużo radości i uśmiechu na twarzach wszystkich zgromadzonych. Po wspólnej zabawie goście zostali zaproszeni na wspólny poczęstunek przygotowany przez rodziców. Dziadek i Babcia otrzymały serduszko przygotowane przez ich pociechę. Cała uroczystość zakończyła się krótką, ale przede wszystkim wspólną zabawą taneczną.

            Katarzyna Gomoliszek

          • XIV Gminny Konkurs Kolęd i Pastorałek

          • Celem konkursu jest podtrzymanie w młodym pokoleniu tradycji śpiewu kolęd i pastorałek oraz umożliwienie konfrontacji własnych umiejętności z rówieśnikami. W konkursie wzięło udział 8 uczniów z naszej szkoły. W dwóch kategoriach wiekowych: młodsi, w składzie Kinga Zielińska, Natalia Rosińska oraz Kamila Szymańska wykonali kolędę ,,Przybieżeli do Betlejem”. Starszej grupie w składzie: Jakub Brzostek, Monika Piórkowska, Dominika Wójcik, Daria Stankiewicz, Aleksandra Liśkiewicz udało się zająć II miejsce pastorałką ,,Największy Gazda”. Na szczególne podkreślenie zasługuje to, iż uczniowie nie tylko pięknie zaśpiewali, ale również wspaniale prezentowali się w strojach ludowych na scenie i wykonali piękny, góralski taniec, co doceniła komisja konkursowa.

                                                                                                                                                                        Katarzyna Deluga

             

          • Wigilia

          • Ostatni tydzień przed 24 grudnia to czas niezwykły. Zewsząd dochodzą do nas głosy kolęd, każdy przygotowuje się do tych najpiękniejszych ciepłych, choć spowitych mroźnym powietrzem i śniegiem dni szczególnych, świąt Bożego Narodzenia. Staramy się pamiętać, aby w  dni świąteczne nikt nie był sam. I tak właśnie szkoła podstawowa w Knurowcu im. „Bohaterów Leśnej Placówki AK „Mrowisko” zaprosiła na wspólną Wigilię mieszkańców Knurowca i Budykrza, którzy na co dzień mieszkają sami. Było to o tyle szczególne iż szkoła wyszła z taką inicjatywą po raz pierwszy i spotkała się z zainteresowaniem ze strony tych osób. Uroczystą Wigilię poprzedziły jasełka odegrane przez uczniów klas 4-6 pod okiem katechetki Katarzyny Deluga. Każde jasełka są próbą odtworzenia tego co działo się w stajence betlejemskiej tysiące lat temu. Uczniowie wcielili się w rolę diabełków, którzy próbowali udaremnić fakt przyjścia na świat Chrystusa. Nie zabrakło też anioła, który zwiastował przyjście Pana na ziemię policjantowi pilnującemu porządku w okolicy Betlejem. Murarz postanowił wyremontować stajenkę; położyć nowy dach i zrobić ogrzewanie, lekarz zaopiekować się zdrowiem Noworodka i Jego Matki, a przedstawiciel władzy – wójt przyszedł oddać pokłon Nowonarodzonemu. Wszystkie te sceny były przeplatane pięknymi kolędami i pastorałkami śpiewanymi przez wszystkich wspólnie. Całe jasełka przygotowane i odegrane z młodzieńczym entuzjazmem i energią a przede wszystkim z dziecięcą wiarą że to wszystko prawda, sprawiły, że na twarzy każdego słuchacza zagościł uśmiech. Dyrektor szkoły, Renata Jechna podziękowała uczniom za piękne odegranie jasełek, a wszystkim przybyłym za obecność i zaprosiła wszystkich do stołu wigilijnego. Druga część spotkania rozpoczęła się odczytaniem fragmentu Ewangelii o przyjściu na świat Pana Jezusa. Następnie dyrektor życzyła wszystkim dobra, radości, spełnienia marzeń, a przede wszystkim dużo spokoju i ciepła płynącego od Pana Jezusa. Życzenia dla maluchów i wszystkich zebranych przekazali również: radny Czesław Bębenek oraz przedstawiciel zaprzyjaźnionego ze szkołą Koła Łowieckiego Nr 2 „Dzik” w Wyszkowie - Mirosław Jechna. Po wysłuchaniu życzeń przyszedł czas na podzielenie się opłatkiem; symbolem pojednania, przebaczenia, znakiem przyjaźni i miłości. Ten najważniejszy punkt uroczystości był bardzo wzruszający dla dzieci ich rodziców, nauczycieli a przede wszystkim dla osób starszych, którzy byli bardzo wzruszeni i szczęśliwi, że są zauważeni i darzeni szacunkiem przez najmłodszych. Wszyscy zaproszeni goście otrzymali pamiątkową kartę z życzeniami przygotowane przez społeczność szkolną. Na koniec pozostała jeszcze uczta dla ciała przygotowana przez uczniów ich rodziców i nauczycieli.

            Wigilia zorganizowana przez szkołę nie tylko dla dzieci, ale też dla rodziców i okolicznych mieszkańców, którym na co dzień brakuje rodzinnej atmosfery i przebywania w gronie najbliższych jest wspaniałym pomysłem dla pielęgnowania więzi międzypokoleniowej i wyrazem szacunku dla starszego pokolenia. Oby takich spotkań, okazji do bycia razem było jak najwięcej w nadchodzącym Nowym 2013r.

            Katarzyna Gomoliszek

          • Akcja

          • Od 26 listopada do 7 grudnia 2012 roku odbyła się w naszej  szkole  akcja  „Góra Grosza” celem, której jest zbieranie funduszy na pomoc dzieciom wychowującym się poza własną rodziną, w tym na tworzenie i dofinansowanie domów dla dzieci, rodzinnych domów dziecka , pogotowi rodzinnych, kwalifikowanych rodzin zastępczych oraz najbardziej potrzebujących domów dziecka, które realizują prorodzinne programy wychowawcze.

            Społeczność szkolna okazała się bardzo wrażliwa i nieobojętna na los innych, potrafiła się zjednoczyć w imię wspólnego celu. Postawa, chęci, entuzjazm i wielkie zaangażowanie dały ogromną siłę do przeprowadzenia akcji. Wszyscy cieszyli  się, że każdy grosz może zrealizować wielkie przedsięwzięcia na rzecz dzieci w trudnej sytuacji życiowej.

            Wspólnymi siłami  i z wielką radością liczyliśmy groszówki, dwugroszówki, pięciogroszówki, dziesięciogroszówki, dwudziestogroszówki, pięćdziesięciogroszówki, złotówki, dwuzłotówki  co po zsypaniu razem dało paczkę o wadze 7 kg.

                                                                                 Opiekun akcji: Elżbieta Puchalska

          • „NIE dla czadu” – akcja informacyjna

          • Dnia 30 listopada 2012 roku w godzinach porannych Publiczną Szkołę Podstawową im. Bohaterów Leśnej Placówki AK „Mrowisko” w Knurowcu odwiedzili strażacy z Państwowej Straży Pożarnej w Wyszkowie. Pięciu odważnych pracowników Państwowej Straży Pożarnej zmierzyło się tego listopadowego poranka z innym zupełnie żywiołem – niespotykanym na co dzień w ich pracy –  a mianowicie z naszymi rozentuzjazmowanymi dziećmi. Uczniowie pełni niespożytej energii, niesamowitych pomysłów, werwy jak również ciekawości na to co będzie się działo czekali z szeroko otwartymi oczyma. Strażacy doskonale przygotowani do spotkania z dziećmi opowiadali bardzo ciekawie o swojej ciężkiej i to dosłownie pracy. Zademonstrowali swoje stroje oraz różnorodny sprzęt wykorzystywany podczas akcji gaszenia pożarów. Dzieci chętnie wzięły udział w interakcyjnych zajęciach zaproponowanych przez pracowników straży. Zupełnie przy okazji, okazało się iż nasi uczniowie bardzo dużo wiedzą na temat zagrożeń czyhających na nie w domu i na dworze. Mało tego wiedzą jak ich unikać oraz w jaki skuteczny sposób używać numerów alarmowych. Istotnym elementem tego spotkania była też pogadanka oparta na akcji informacyjnej prowadzonej u progu sezonu grzewczego przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Komendę Główną Państwowej Straży Pożarnej „NIE dla czadu”. Podczas dwóch poprzednich sezonów grzewczych ( listopad- marzec ) tlenek węgla – informowali z wielką troską strażacy -  zabił w sumie 217 osób, a prawie 4 tys. osób było poszkodowanych. Najtragiczniejszym miesiącem był luty 2012 r. w którym w wyniku zatrucia czadem zmarły 54 osoby. Wciąż zbyt wiele osób nie wie, czym jest czad i jak ustrzec się przed zatruciem. A wystarczy odrobina przezorności i sprawny czujnik tlenku węgla. Wspólna akcja informacyjna MSW i straży pożarnej, która właśnie się rozpoczęła, potrwa do marca 2013 r., czyli do końca sezonu grzewczego. Akcja ma na celu edukację w kwestii zagrożeń, jakie niesie za sobą nieprawidłowe używanie piecyków gazowych i urządzeń grzewczych. W przypadku wysokiego stężenia tlenku węgla w powietrzu zgon może nastąpić już po kilku minutach. Przestrzeganie podstawowych zasad bezpieczeństwa takich jak: niezaklejenie kratek wentylacyjnych, dbanie o dobry stan techniczny urządzeń znajdujących się w naszych domach, czy zakup i instalacja czujnika tlenku węgla pozwoli na to, aby nasze domy i mieszkania stały się bezpieczniejsze. „Jak działa ukryty zabójca - tlenek węgla? Jakie są objawy zatrucia? Tlenek węgla potocznie zwany czadem jest gazem silnie trującym, bezbarwnymi bezwonnym, nieco lżejszym od powietrza, co powoduje, że łatwo się z nim miesza i w nim rozprzestrzenia. Powstaje w wyniku niepełnego spalania wielu paliw, m.in.: drewna, oleju, gazu, benzyny, nafty, propanu, węgla, ropy, spowodowanego brakiem odpowiedniej ilości tlenu, niezbędnego do zupełnego spalania. Może to wynikać z braku dopływu świeżego powietrza do urządzenia, w którym następuje spalanie albo  z powodu zanieczyszczenia, zużycia lub złej regulacji palnika gazowego, a także przedwczesnego zamknięcia paleniska pieca lub kuchni. Jest to szczególnie groźne w mieszkaniach, w których okna są szczelnie zamknięte lub uszczelnione na zimę, a wentylacja jest wadliwa bądź wcale nie działa.

            Należy pamiętać, że czad powstaje także w czasie pożaru. Niebezpieczeństwo zaczadzenia wynika z faktu, że tlenek węgla jest gazem niewyczuwalnym dla człowieka. Dostaje się do organizmu przez układ oddechowy, a następnie jest wchłaniany do krwioobiegu. W układzie oddechowym człowieka tlenek węgla wiąże się z hemoglobiną 210 razy szybciej niż tlen, blokując jego dopływ do organizmu. Stwarza to poważne zagrożenie dla zdrowia i życia człowieka. Zatrucia tlenkiem węgla powodują stan silnego niedotlenienia narządów wewnętrznych (np. serca, mózgu). Zatrucie tego typu przebiega kilkuetapowo.

            Potencjalne źródła czadu w pomieszczeniach mieszkalnych to: kominki, gazowe podgrzewacze wody, piece węglowe, gazowe lub olejowe i kuchnie gazowe. Zagrożeniem jest nie tylko brak dopływu powietrza, ale też nieprawidłowy odpływ spalin. W związku z tym groźne są zapchane lub nieszczelne przewody kominowe oraz uszkodzone połączenia między kominami i piecami. Szczelnie pozamykane okna (czasami jeszcze dodatkowo uszczelnione), pozaklejane kratki wentylacyjne, brak otworów wentylacyjnych w drzwiach łazienkowych, jak również brak regularnych kontroli drożności przewodów wentylacyjnych i kominowych sprawiają, że w naszych mieszkaniach lub domach możemy nie być bezpieczni. W niewietrzonych pomieszczeniach bardzo łatwo może dojść do tragedii. Do zatruć często dochodzi w wyremontowanych mieszkaniach, z nowymi piecami, niemającymi indywidualnych przewodów napowietrzających i gdzie zlikwidowano (zasłonięto) przewody wentylacyjne, a okna i drzwi są zbyt szczelne. Mieszkanie doskonale szczelne „nie oddycha”!”.                                                                                       Dalej zadaliśmy sobie pytanie - Jakie są objawy zatrucia tlenkiem węgla? Nasi uczniowie znali kilka z podanych poniżej: lekki ból, mdłości, wymioty, ogólne zmęczenie i osłabienie – lekkie zatrucie, nasilający się ból głowy, senność, zaburzenia świadomości, i równowagi, trudności z oddychaniem, oddech przyśpieszony, zaburzenia rytmu serca – średnie zatrucie, drgawki, utrata przytomności – ciężkie zatrucie. Kto narażony jest na działanie tlenku węgla? Na działanie tlenku węgla narażona jest każda osoba. Efekty działania czadu, przy takim samym stężeniu, mogą być jednak różne dla różnych osób. Do grupy największego ryzyka należą: noworodki  i niemowlaki (obok normalnej hemoglobiny występuje u nich hemoglobina płodowa, która wiąże dwukrotnie więcej tlenku węgla niż zwykła hemoglobina), dzieci, kobiety ciężarne, osoby w podeszłym wieku, osoby z wadami serca oraz chorobami oskrzelowo-płucnymi, osoby z wadami serca oraz niewydolnością układu oddechowego.

            Cięższym zatruciom ulegają także osoby wykonujące prace związane z dużym wysiłkiem fizycznym, które znacznie szybciej niż podczas odpoczynku, ze względu na zwiększoną częstość i głębokość oddechu, pochłaniają dawki trujące, a nawet śmiertelne. Jak pomóc przy zatruciu tlenkiem węgla? Należy natychmiast zapewnić dopływ świeżego, czystego powietrza, jak najszybciej wynieść osobę poszkodowaną w bezpieczne miejsce - na świeże powietrze, rozluźnić poszkodowanemu ubranie – rozpiąć pasek, guziki, ale nie rozbierać go, gdyż nie można doprowadzić do wychłodzenia organizmu, wezwać służby ratownicze (pogotowie ratunkowe – 999, straż pożarna – 998 lub 112).

            Jeśli po wyniesieniu na świeże powietrze poszkodowana osoba nie oddycha, należy niezwłocznie przystąpić do wykonania sztucznego oddychania i masażu serca.

            Podsumowując pamiętajmy aby:

            ®     dokonywać okresowych przeglądów instalacji wentylacyjnej i przewodów kominowych oraz ich czyszczenia. Gdy używasz węgla i drewna należy to robić nie rzadziej niż raz na 3 miesiące. Gdy używasz gazu ziemnego czy oleju opałowego – nie rzadziej niż raz na pół roku. Zarządca budynku lub właściciel ma obowiązek m.in. przeglądu instalacji wentylacyjnej nie rzadziej niż raz w roku.

            ®     uchylić okno w mieszkaniu, gdy korzystasz np. pieca gazowego z otwartą komorą spalania, kuchenki gazowej lub węglowej,

            ®     nie zasłaniać kratek wentylacyjnych i otworów nawiewnych,

            ®     przy instalacji urządzeń i systemów grzewczych korzystać z usług wykwalifikowanej osoby,

            ®     użytkować sprawne technicznie urządzenia, w których odbywa się proces spalania                       i zgodnie z instrukcją producenta kontrolować stan techniczny urządzeń grzewczych,

            ®     stosować urządzenia posiadające dopuszczenia w zakresie wprowadzenia do obrotu,                           w sytuacjach wątpliwych należy żądać okazania wystawionej przez producenta lub importera urządzenia tzw. deklaracji zgodności, czyli dokumentu zawierającego informacje                            o specyfikacji technicznej oraz przeznaczeniu i zakresie stosowania danego urządzenia,

            ®     w przypadku wymiany okien na nowe sprawdzić poprawność działania wentylacji, ponieważ nowe okna są najczęściej o wiele bardziej szczelne w stosunku do wcześniej stosowanych                   w budynku i mogą pogarszać wentylację,

            ®     systematycznie sprawdzać ciąg powietrza, np. poprzez przykładanie kartki papieru do otworu, bądź kratki wentylacyjnej - jeśli nic nie zakłóca wentylacji, kartka powinna przywrzeć do otworu lub kratki,

            ®     często wietrzyć pomieszczenie, w którym odbywa się proces spalania (kuchnie, łazienki wyposażone w termy gazowe), a najlepiej zapewnić, nawet niewielkie rozszczelnienie okien,

            ®     rozmieścić czujniki tlenku węgla w domu lub w mieszkaniu,

            ®     nie zostawiać samochodu w garażu z włączonym silnikiem, nawet jeżeli drzwi do garażu pozostają otwarte,

            ®     nie bagatelizować takich objawów jak: duszności, bóle i zawroty głowy, nudności, wymioty, osłabienie, przyśpieszenie czynności serca i oddychania, gdyż mogą być sygnałem, że ulegasz zatruciu czadem - w takiej sytuacji należy natychmiast przewietrzyć pomieszczenie, w którym się znajdujemy i zasięgnąć porady lekarskiej.

            Tyleż ciekawych ale również pouczających informacji dowiedzieliśmy się wszyscy na temat ukrytego zabójcy – tlenku węgla zwanego dalej czadem. Uroczym podsumowaniem spotkania dla naszych uczniów była prezentacja wozu bojowego z jego niesamowitym wyposażeniem. Uczniowie mogli dokładnie obejrzeć, dotknąć oraz obserwować demonstrację wykorzystania niektórych sprzętów. Spotkanie było niesamowite, ciekawe i bardzo pouczające. Okazało się iż w naszej szkole znajdzie się nie jeden „Wojtek”, który chce zostać strażakiem. Czyż to nie pokrzepiające?

             

                                                                                                      Opracował koordynator ds. bezpieczeństwa                                                                                                                                                               Beata Szupiluk

          • Wycieczka do Warszawy

          •      29 listopada 2012 roku uczniowie zakwalifikowani do udziału w Projekcie pojechali na wycieczkę do Warszawy, a dotacja celowa w wysokości 794 złotych została spożytkowana na zakup biletów do Teatru 6. Piętro. na przedstawienie pt.: „Ania z Zielonego Wzgórza”. Taka forma zajęć była dla dzieci bardzo atrakcyjna, gdyż było to coś nowego dla nich, z czym nie miały do tej pory styczności. Niektóre z dzieci, gdyby nie udział      w Projekcie zapewne nie miałyby możliwości pojechania i zobaczenia sztuki teatralnej. Uczniowie zapoznali się   z zasadami zachowania się w teatrze oraz bogactwem teatralnego wyrazu.  Wyjazd do teatru został zorganizowany w ramach zajęć z zakresu wsparcia psychologiczno – pedagogicznego.                                

                 Podczas tej wycieczki – w drugiej jej części – uczniowie rozwijali umiejętność korzystania z tablic informacyjnych, doskonalili obliczenia zegarowe. Zajęcia w terenie odbyły się zespołowo w formie ćwiczeń. Uczniowie ćwiczyli korzystanie z tablic informacyjnych na Dworcu Centralnym w Warszawie. Odczytywali czas odjazdu danego pociągu, cel podróży i przez jakie miejscowości dany pociąg przejeżdża. Obliczali czas dojazdu do stacji docelowej, oraz za ile minut dany pociąg ma  planowany odjazd. Podobnie korzystali z tablic informacyjnych  dla podróżujących autobusami. Zajęcia te zostały zorganizowane w ramach zajęć z zakresu przedmiotów przyrodniczo – matematycznych. Opiekunami uczniów podczas wycieczki zorganizowanej w ramach Projektu były panie prowadzące dane zajęcia w poszczególnych modułach Stanisława Puścian, Katarzyna Deluga i Elżbieta Puchalska.

                                                                                                        Koordynator grupy – Małgorzata Wróbel

          • Próbna ewakuacja

          •  

            W dniu 21 listopada 2012 roku w naszej szkole odbyło się sprawdzenie warunków i organizacji ewakuacji tzw. ćwiczenia ewakuacyjne pod nadzorem pana aspiranta państwowej straży pożarnej. Nagły alarm w postaci dzwonka postawił wszystkich do gotowości ewakuacji z budynku szkolnego. Wszyscy zachowali się prawidłowo i bez paniki opuścili bardzo szybko mury szkoły, udając się w bezpieczne miejsce. Dopiero widok wozu strażackiego podjeżdżającego pod szkołę wywołał wiele emocji.

            Ćwiczenia były przeprowadzone w ramach szkolenia dla nauczycieli z obszarów wiejskich woj. mazowieckiego.

             

            Elżbieta Puchalska

             
          • Czwarty Europejski Dzień Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego

          •  

            Wypadki drogowe w dalszym ciągu stanowią główną przyczynę śmierci i niepełnosprawności młodych ludzi w Europie i na całym świecie. 19 %  śmiertelnych ofiar wypadków drogowych w Unii Europejskiej w 2011 roku to osoby w wieku 18 - 25 lat, pomimo faktu, że ten przedział wiekowy obejmuje zaledwie 10 %  ludności. Oznacza to, że dla osób w wieku 18-25 lat ryzyko śmierci                      w wypadkach drogowych jest dwukrotnie wyższe niż przeciętnie. Dlatego też Czwarty Europejski Dzień Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego zorganizowany przez Komisję Europejską jest poświęcony młodym ludziom. W Publicznej Szkole Podstawowej w Knurowcu już po raz kolejny panie Alina Jusińska i Beata Szupiluk organizują zajęcia swobodne oscylujące wokół tematyki bezpieczeństwa.              W szkole to bezpieczeństwo jest jednak rozbudowane. Pragniemy poprzez tego rodzaju zajęcia zwrócić uwagę na bezpieczną zabawę, na bezpieczne korzystanie ze sprzętów elektronicznych oraz bezpieczną zabawą ruchową z wykorzystaniem przyborów. Wyznacznikiem zajęć w ciągu listopadowego popołudnia była myśl wiceprzewodniczącego transportu Komisji Siima Kallasa, który  stwierdził: „Nie możemy zgadzać się na tragiczną śmierć młodych ludzi na drogach Europy. Jestem bardzo zaniepokojony ilością wypadków spowodowanych używaniem narkotyków lub alkoholu, zwłaszcza w przypadku młodych ludzi. Jestem przekonany, że możemy zredukować do zera liczbę śmiertelnych ofiar wypadków drogowych w Unii Europejskiej. W ciągu ostatnich 10 lat udało nam się już wiele osiągnąć, jednak przed nami jeszcze daleka droga. Dalszych ofiar unikniemy wyłącznie jedynie wówczas, gdy uda nam się zmienić mentalność młodych ludzi”. Czwarty Europejski Dzień Bezpieczeństwa organizowany w naszej placówce poświęcony został kwestiom takim jak budowanie kultury ruchu drogowego wśród młodych ludzi, warsztaty edukacyjne, egzekwowanie przepisów                              i niebezpieczne zachowania. Dzień Bezpieczeństwa ma na celu, z jednej strony, uwrażliwienie dzieci                     i młodzieży  na problemy związane z bezpieczeństwem drogowym, a z drugiej – zmianę zachowań użytkowników dróg, tak aby transport stał się bezpieczny i dostępny dla wszystkich. W nauce poprzez zabawę wzięli udział uczniowie z klas O – VI wspomagani przez rodziców.                                                                     Koordynatorki Europejskiego Dnia Bezpieczeństwa – pani Alina Jusińska oraz Beata Szupiluk przygotowały szereg zadań dla uczniów, którzy pracowali zespołowo w szkole i na boisku szkolnym. Rywalizacja między dziećmi była bardzo duża.

             

                         Dzień ten ma na celu popularyzację idei oraz koordynację działań na rzecz poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego na bezpieczną zabawę, na bezpieczne korzystanie ze sprzętów elektronicznych oraz bezpieczną zabawą ruchowa z wykorzystaniem przyborów.
            Uczniowie w dalszej części po obejrzeniu filmów związanych z tematyką bezpieczeństwa wspólnie wypracowali pewne wytyczne dotyczące pieszych oraz jazdy. Będąc pieszym wiedzą, że:                         

            ®     w spotkaniu z pojazdem nie mają szans,

            ®     mają pierwszeństwo na przejściu dla pieszych ale nie należy z niego korzystać, jeśli nie ma co do tego pewności,

            ®     stojąc na chodniku nie mają pierwszeństwa,

            ®     zbliżając się przejścia obserwują drogę – lewa, prawa, lewa,

            ®     mają widzieć i być widziani,   

            ®     nie mogą wchodzić pod nadjeżdżający pojazd,

            ®     muszą korzystać tylko z przejść oznakowanych,

            ®     przechodzą przez jezdnię równym spokojnym krokiem, prostopadle do osi drogi, nie przebiegają,

            ®     przy złej widoczności ustępują pierwszeństwa pojazdom wszędzie - ONE nie widzą,

            ®     nie wychodzą  zza niewidocznej przeszkody - czym większe oddalenie od przeszkody nasze pole widzenia będzie większe
             

                         Po raz kolejny udało się wszystkim podmiotom szkolnym wspólnie zrealizować tematykę bezpieczeństwa na drodze, w szkole i w domu. Wszyscy uczestnicy wykazali się znajomością  zasad zachowania na terenie szkoły oraz poza nią, znajomością zasad pracy w grupie oraz zdrowej rywalizacji i gry feer play. Zasady te znalazły swoje odzwierciedlenie w wypracowanych drzewkach decyzyjnych.  Zajęcia  zaangażowały dzieci do wspólnej pracy na rzecz grupy, uczyły mobilizacji, pokonywania własnych słabości i uprzedzeń. Jednym słowem stanowiły doskonałą lekcję wychowawczą. Uczniowie na zakończenie zjedli kiełbaskę upieczoną na grillu. Każdy uczeń został zauważony, doceniony i nagrodzony. Zajęcia sprawiły wiele zadowolenia wszystkim. Nauczyciele, uczniowie oraz rodzice spędzili miło czas, który długo będą wspominać.

             

            Koordynator ds. bezpieczeństwa 

             Beata Szupiluk

             

             

             

          • Andrzejki

          •  

             
                     Listopad to miesiąc niezwykły. Wchodzimy w niego tanecznym, halloweenowym krokiem, żeby potem w ciszy i zadumie wspominać bliskich, którzy odeszli. Ostatnie dni listopada także są wyjątkowe. Zbliżają się Andrzejki! A jeśli Andrzejki, to zabawa, wróżby  i swawole! Obchodzone w Polsce od kilku pokoleń, nie tracą na popularności, choć trwają nieco w cieniu nadchodzących i wszechogarniających Świąt Bożego Narodzenia. Nasze babcie nie świętowały Andrzejek wspólnie z dziadkami. Chłopcy i dziewczęta bawili się osobno, zresztą zabawa ta miała również nieco inny charakter. Mniej w niej było śmiechu i radości, a więcej skupienia, magii  i wiary, że tego dnia przyszłość otwiera swoje tajemnice. Przez lata zwyczaje się zmieniły, teraz bawimy się wspólnie, wróżąc sobie nawzajem, łącząc te wróżby z konkursami i wesołą zabawą. Wszystko z przymrużeniem oka bo to „przecież tylko zabawa”, ale… Andrzejki mają niezaprzeczalnie swoisty klimat.
                      W Publicznej Szkole Podstawowej im. Bohaterów Leśnej Placówki AK „Mrowisko”   w Knurowcu uczniowie uczestniczyli w wieczorze wróżb andrzejkowych 27 listopada 2012 roku: Wszystkich młodych, średnich, starych - zapraszam do zamku, będą czary.
            Każdy przyszłość swą rozpozna i potańczyć będzie można.
            Więc nie bójcie się niczego i zachodźcie do zamku mego.
            Serdecznie Was zapraszam w taki oto sposób witała Wróżka wszystkich zebranych uczniów na wieczorze andrzejkowym. Wróżka czarując każdego uczestnika mówiła:  
            „Hokus -  pokus, raz, dwa, trzy – baw się dobrze dziś i ty”.
            „Kogo dotknie różdżka ma, siada w kole raz i dwa”.
            O tym, że „Andrzejki to dzień wróżb i czarów oraz tajemnych zaklęć zaraz się przekonacie:    „ Hokus -  pokus, mary – dary, niech się spełnią andrzejkowe czary”.
                          W uroczystym wieczorze  uczestniczyły  panie Alina Jusińska, Elżbieta Puchalska i Beata Szupiluk - nauczycielki weszły do sali z zapalonymi lampionami, i poprosiły dzieci aby usiadły w kręgu i wysłuchały wiersza Danuty Gellner pt. „Wieczór Andrzejkowy”:
            Świeca marszczy złoty nos
            Z każdej strony kapie wosk.
            Cienie tłoczą się co krok,
            Już w pokoju straszny tłok!
            Cienie tu i cienie tam – 
            Pewnie przyszły wróżyć nam.
            Już się pchają na firanki
            Cienie - czarne wycinanki.
            Już rozsiadły się na ścianach:
            Czarny zamek, czarna brama.
            I już skrzą się na tapecie
            Czarne koła przy karecie.
            Czarny paź przed bramą staje,
            Czarną różę nam podaje.
            Kto ją weźmie – ja? Czy ty?
            Komu z nas się spełnią sny?    
                                                                                                                                                                                                                                   W Dalszej części andrzejkowego wieczoru nauczycielki wraz z Wróżką opowiedziały dzieciom krótką historię o wieczorze Andrzejkowym. Wigilia świętego Andrzeja, przypada 29 listopada i jest to tradycyjny wieczór wróżb. Dziewczęta usiłowały w tym dniu dowiedzieć się o swym przyszłym losie. Święty Andrzej miał pomóc dziewczętom w odkryciu przyszłości i dlatego przeprowadzano wróżby.  „A czymże jest wróżba? Wróżyć to tyle, co przepowiadać przyszłość. Pytać o losy kogoś, kto zna nasz los. A kto może znać nasze nadchodzące dni?  Tylko ktoś, kto obcuje w innych światach i ma możliwość spojrzenia na nasz los i czasy. A więc DUCHY!!! Nic dziwnego, że na porę spotkań z istotami z tamtego świata wybrano zimne, zapłakane deszczem wieczory listopadowe. Ciemności budzące tajemnice i wyjący złowrogi wiatr wyjątkowo im sprzyjają.
            Jak wróżono kiedyś i po co?         
             Wróżb było całe mnóstwo. Niektóre z nich niesione tradycją przetrwały do dziś. Lano gorący wosk, by z jego kształtu wyczytać postać przyszłego narzeczonego lub najbliższą przyszłość. Z butów ustawionych jeden za drugim wróżono, która panna pierwszą będzie przy ołtarzu w nadchodzącym roku. Zgadywano imię przyszłego męża lub żony z karteczek schowanych pod poduszkę. Wróżono ze świec pływających po wodzie, kołków w płocie i szczekania psa (jeśli szczekał „tak, tak...” oznaczało to, że panna w małżeński stan niedługo pójdzie, należało bacznie się wsłuchiwać co też to szczekanie przypomina...). Było też wiele wróżb które dziś budzą zdziwienie i uśmiech. Chłopcy wierzyli, że upragniona dziewczyna ukaże im się we śnie, w nocy z 23 na 24 listopada jeśli po kąpieli wytrą się dziewczęcą zapaską lub koszulą, a potem włożą ją pod prześcieradło i na tak przygotowanym posłaniu spędzą noc. W ogóle wielką wagę przywiązywano do snów. Wierzono np., że zjawy senne w postaci przyszłych narzeczonych nawiedzają dziewice w noc św. Andrzeja jeśli te na misce z wodą, którą stawiało się przy łóżku, ułoży mostek misternie zbudowany z patyczków. Ale uwaga! We śnie mógł również zjawić się duch, upiór! Co gorsza – wisielec lub topielec. Ich dusze właśnie o tej porze roku włóczyły się po ziemi, zwłaszcza po rozstajnych drogach, ale zdarzało się, że zbliżały się do domów. Aby je odstraszyć należało natrzeć furtki, drzwi domów i obór – czosnkiem – który miał właściwości magiczne. Z czosnkiem związana była jeszcze jedna tradycja. Nie wiem jak znosiły to żołądki dziewczyn... Wierzono w to, że panny uchronić przed duchami mogą trzy ząbki czosnku. Należało wziąć je do ust kładąc się do łóżka i połknąć dopiero przed samym zaśnięciem. Nie polecam tej metody odpędzania błądzących po okolicy dusz potępieńców – można się zadławić i odchorować bolesną niestrawnością... Ciekawostką jest zwyczaj, który panował również na pograniczu Polsko - Ruskim, na Ukrainie i na Białorusi. W wigilię św. Andrzeja dziewczęta na wydaniu siały len, konopie lub ziarna zbóż. Siało się je nocą lub późnym wieczorem, na polu lub w garnczkach i skorupkach naczyń. Uprawy te nazywano poletkami lub ogrodami świętego Andrzeja. A dziewczęta łemkowskie siały len lub konopie na ścieżce prowadzącej do domu i następnie „zagrabiały” ją... Jak myślicie, czym? Niczym innym jak tylko męskimi spodniami. Czyniły to po to, by szybko przyszedł po niej upragniony konkurent do ich ręki. Ważne było, by czynności te odbywały się w tajemnicy, bez światków. Nawet zwierzęta domowe nie mogły podglądać. Ziarna zbóż „wysiewano” też w łóżkach i spano na nich. Nagie dziewczyny obsypywały się zbożem, by po pierwsze wywołać wróżebny sen o przyszłym mężu ale przede wszystkim po to by w magiczny sposób dodać sobie powabu, urody, zapewnić zdrowie, siły witalne i szczęście w miłości.                                                                                                                                     Sposobów na poznanie swojej przyszłości było wiele. Dziewczyny odliczały sztachety w płocie lub szczeble w drabinie modląc się do św. Andrzeja. Jeśli ich liczba była parzysta – wróżyło to rychły ślub. Odliczano też sztachety wypowiadając słowa: "kawaler, wdowiec, kawaler, wdowiec...” by dowiedzieć się jakiego stanu będzie przyszły mąż. Były też wróżby dla cierpliwych, które trwały i miesiąc. Chłopcy w dniu św. Katarzyny, a dziewczyny w dniu św. Andrzeja ścinali gałązkę wiśni lub czereśni i wstawiali do wody, jeśli zakwitła w Wigilię Bożego Narodzenia, mogli spodziewać się pomyślnych konkurów uwieńczonych ślubem i weselem w najbliższym czasie. Wróżby chłopców były mniej liczne i mniej popularne niż wróżby dziewcząt. Na szczęście dziś zarówno młodzież, jak i dzieci bawią się na imprezach andrzejkowych wspólnie. Wróżby nie są dziś wyrocznią której należy ślepo ufać i oczekiwać spełnienia lecz dobrą zabawą i okazją do wspólnych spotkań i radości.” Uczniowie z PSP w Knurowcu zaczerpnęli z tradycji wróżb i przepowiadali sobie przyszłość poprzez:
             
            marzenia za 1 grosz  - na środku sali znajduje się miska z wodą. Każde dziecko otrzymuje 1 grosz, podchodzi do miski i rzuca przez lewe ramię grosika. Jeżeli trafi do miski spełnią się wszystkie jego marzenia, jeśli nie trafi spełni się tylko jedno to największe marzenie.
             
            lanie wosku – co się stanie? co się stanie? - i odgadywanie kształtów jego cieni. Gdy wosk na wodzie zastygł dzieci podnosiły go do światła i oglądały powstały na ścianie cień. Z jego kształtu czytaliśmy ich przyszłość.
             
            moja żona, mój mąż... każde dziecko ( pojedynczo, pod opieką nauczycielki ) przekłuwa duże czerwone serce. Imię, które jest na drugiej stronie serca jest imieniem przyszłego małżonka. Chłopcy mają serduszko z imionami dziewcząt, dziewczynki z imionami chłopców.  
             
            podróż w dalekie kraje - dzieci zdejmują po 1 bucie i ustawiają je – jeden za drugim ... i tak przez całą salę, aż dojdą do progu drzwi wyjściowych – tam znajdują się kolorowe koperty ( po jednej dla każdej grupy ) dziecko, którego but  pierwszy dotarł do progu wybiera kopertę. Koperta zawiera bilet do owej dalekiej krainy.
             
            kim zostanę w przyszłości ? kim będę, jaki będę uprawiał zawód ? – losowanie z worka kopert, w których mieszczą się np. grzebień ( fryzjer ), igła z nitką ( krawiec ), strzykawka ( pielęgniarka ), pióro ( dziennikarz ), mikrofon ( artysta ), pędzel ( malarz ), samochód strażacki ( strażak ). Dzieci wspólnie pomagają sobie odczytać – zinterpretować wróżbę.
             
            andrzejkowe kubeczki - 5 kubeczków, pod każdym z nich schowany inny przedmiot. Dzieci wybierają kubek:
             
            - pierścionek - wyjazd do krainy złota Eldorado,
            - kluczyk - nowy, piękny domek,
            - pieniążek – bogactwo,
            - cukier - słodkie i wesołe życie,
            - autko - podróż w nieznane.
             
            andrzejkowa wróżba z rurek - do miski z wodą delikatnie dzieci wrzucają rurki. Właściciele "magicznych" rurek, które się połączą - na zawsze zostaną przyjaciółmi. Ale pamiętaj, że to tylko andrzejkowa zabawa! 
             
            andrzejkowa wróżba z jabłkiem – dzieci potrzebują  jedynie skórki od jabłek i bezpiecznej obieraczki. Obieramy jabłka. Rzucamy za siebie ostrużyny z jabłek, a z ich zakrętów próbujemy zgadnąć literę początkową imienia przyszłego narzeczonego/przyszłej narzeczonej.
             
            zegar przyszłości to zabawa, w której nauczyciel wiesza planszę. Dziecko rzuca kostką. Odlicza pola na planszy według wskazań kostki ( zgodnie z ruchem wskazówek zegara). Odczytuje znaczenie symbolu. Następne dzieci powtarzają czynność licząc kolejne pola ( od miejsca ostatniej wróżby). 
                 paczka – otrzymasz prezent, 
                 walizka – wyjedziesz w podróż, 
                 skarbonka – dużo pieniędzy, 
                 serce – miłe spotkanie, 
                 list – dostaniesz list, 
                 tańcząca para – czeka cię bal, 
                 koniczynka – będziesz szczęśliwy (szczęśliwa), 
                 przekreślona strzykawka – nie będziesz chorować, 
                 deser – czeka cię słodka niespodzianka, 
                 czarodziejska różdżka – spełnione , 
                 sowa – będziesz mądrym człowiekiem.
             
            kolorowo – andrzejkowo - losowanie kolorów. Uczestnicy zabawy siedzą w kręgu i losują karteczki w sześciu kolorach. Osoba, która wylosowała dany kolor wstaje, a „wróżka" czyta przestrogi na przyszłość, odpowiadające kolorom wylosowanych kartek. I tak: 
             
            czerwony - Oj, te zgubne słodkości! Jeśli nie ograniczysz batoników i cukierków to w przyszłości będziesz musiał być częstym gościem u dentysty.
            zielony - Bądź ostrożny w drodze do szkoły.
            żółty - Bardziej dbaj o swoje zdrowie, cieplej się ubieraj.
            niebieski - Pilnuj swoich rzeczy, bo w powietrzu czai się zguba.
            biały - Pijesz za mało mleka!
            czarny - Unikaj nieporozumień, a wszystko będzie wokół radosne i kolorowe.
             
            kwiatowa wróżba andrzejkowa – potrzebowaliśmy do tej wróżby: rysunki lub zdjęcia kwiatów. Na stoliku nauczyciel kładzie "magiczne" kartoniki z rysunkami lub zdjęciami różnych kwiatów. Zadaniem dzieci jest wybrać swój ulubiony kwiat i poprosić Wróżkę o wyjaśnienie co dany kwiat "przepowiada":
             
             stokrotka - musisz ostrożniej dobierać przyjaciół,
             róża - jest symbolem piękna,
             dalie - czekają cię sukcesy,
             bez - miłe spotkanie z przyjaciółmi,
             aster - uważają, mogą nadejść kłopoty,
             fiołek - niedługo fajna niespodzianka,
             mak -  jest symbolem marzeń. Zatem pewnie marzenia się spełnią!
             narcyz - odzwierciedla samouwielbienie. Może czas przestać kaprysić?
             
            andrzejkowa wróżba z butelką - Wróżba z zaczarowaną butelką to świetna zabawa na Andrzejki! Dowiesz się co czeka Cię w najbliższej przyszłości - wesoła wycieczka czy wygrana w konkursie. A może wizyta u dentysty? Potrzebowaliśmy: kolorowy karton, nożyczki, butelka, farby do szkła, markery, pisakiZ kartonu wycinamy koło, dzielimy na sześć części. Na każdej części koła zamieszczamy andrzejkową wróżbę. Na butelce malujemy "magiczne" znaki. Kiedy zaczarowane koło jest gotowe - zadaniem dzieci jest kręcić butelką i odczytywać wróżby. Wróżbę wskazuje szyjka butelki. Wróżby:
             
                         - czeka cię niespodziewany ale udany wyjazd,
                         - niedługo wizyta u dentysty,
                         - niebawem dostaniesz śliczny prezent,
                         - czeka cię miłą niespodzianka,
                         - zaprzyjaźnisz się z nową osobą,
                         - wygrasz nagrodę w konkursie.
             
            andrzejkowe drzewko szczęścia – dzieci wskazują kopertę na drzewku i sprawdzają, jaki znajduje się w niej symbol: 
             
            orzeł - wysoki lot, osiągniesz sukces,
            mrówka - pracowitość, czeka cię pracowity rok; mleko- zyskasz szacunek,
            lustro - masz dar jasnowidzenia zdarzeń; pieniądz - dobra materialne, wygrasz na loterii, jabłko - niezgoda, pokłócisz się z przyjacielem,
            książka - wiedza, zdobędziesz świetne wyniki w nauce,
            korona - władza i potęga, czekają cię pochwały i nagrody; 
            język - zło, plotka, ktoś cię obgaduje,
            koło - harmonia, podejmiesz bezpieczne przedsięwzięcia, 
            róg - triumf, okażesz się lepszy od innych w pewnej dziedzinie,
            serce - czeka cię miłość i szczęście, 
            słońce - początek kariery,
            drzwi - duża zmiana w twoim życiu, 
            1 - ktoś cię doceni,
            4 - szczęście przez cały rok,
            7 – szczęśliwa liczba- czeka cię zwycięstwo, szczęście, zdrowie, przygoda; 
            8 – masz „głowę do interesów”.
             
                        Na zakończenie zaproponowałyśmy naszym uczniom  - „Taniec duszków” . Dzieci tańczyły parami dowolny taniec na rozłożonej gazecie do piosenki Fasolek „Duchy łakomczuchy”. Nie zabrakło również zabawy z melonikiem, szaloną miotłą czy tradycyjnej z krzesełkami. Uświadomiłyśmy jeszcze raz na zakończenie uczniom, że dzisiaj nie podchodzimy do wróżb tak poważnie jak to robiono dawniej. Dla nas wróżba to zabawa i trzeba traktować ją naprawdę   z przymrużeniem oka, to znaczy nie całkiem poważnie chociaż niewykluczone, że może się spełnić. Wszyscy bawili się doskonale pamiętając o bezpieczeństwie. Wieczór należał do udanych i pozostanie na długo w naszej pamięci.
             
             
             Opiekun Samorządu Uczniowskiego
                                                                                                           Beata Szupiluk
             
          • Konkurs Piosenki Żołnierskiej

          • 21 listopada 2012 roku uczniowie klasy piątej w składzie: Daria Stankiewicz, Dominika Wójcik, Monika Piórkowska i Tobiasz Wróbel reprezentowali szkołę w VIII Gminnym Konkursie Piosenki Żołnierskiej pod patronatem Wójta Gminy Brańszczyk zorganizowanym przez Publiczną Szkołę Podstawową im. Piotra Kulasińskiego w Trzciance. Nasi uczniowie wykonali piosenkę pt. "Rozkwitały pąki białych róż". Uczniów do konkursu przygotowywała Małgorzata Wróbel.

            Małgorzata Wróbel

          • Ślubowanie uczniów klasy I

          •  

            25 października 2012 roku odbyła się uroczystość  ślubowania i pasowania na  uczniów - dzieci z klasy I Publicznej Szkoły Podstawowej im. Bohaterów Leśnej Placówki AK „Mrowisko” w Knurowcu. „Witamy przybyłych Gości, Rodziców, Grono Pedagogiczne oraz starszych i młodszych kolegów i koleżanki – rozpoczęła uroczystość przedstawicielka Samorządu Uczniowskiego - Monika Piórkowska. Z wielkim przejęciem uczniowie klasy I wspierani przez uczniów klas II i IV rozpoczęły swe wystąpienie. Pięknie wystrojeni w galowe stroje z uśmiechem na twarzy i niewielką tremą recytowali wiersze, śpiewali piosenki oraz uczestniczyli w przygotowanych dla nich zabawach sprawnościowych. Pierwszaków wspierały znane wszystkim postaci bajkowe: Dobosz, Sroczka, Kot w butach, Pipi Langsztrumf oraz Jaś               i Małgosia.

            Pierwszy rzekł Dobosz – Witam zebranych jestem doboszem

                            Ważną nowinę wam przynoszę – tak zaczęła się przygoda z bajkowymi postaciami.

            Sroczka – Ważna nowina? Jaka nowina?

            Dobosz – Dziś ślubowanie się rozpoczyna.

            Sroczka – Ślubowanie? Czy będzie wesele?

            Dobosz – Oj, sroczko nie będzie wesela, ale będzie wesoło!

            Dzieci udowodniły, że znają zasady dobrego zachowania, wykazały się wiedzą o kraju, w którym mieszkają, również wiedzą na temat jak bezpiecznie dotrzeć do i ze szkoły. Nikt nie miał wątpliwości, że dzieci zasługują na to, by wstąpić do grona uczniów naszej szkoły. Przed sztandarem  złożyły uroczyste ślubowanie. Z powagą obiecały dbać o dobre imię szkoły, szanować nauczycieli, pracowników szkoły, kolegów i koleżanki, starać się o dobre oceny oraz  dbać o czystość w szkole i wokół niej. Następnie zostały pasowane przez panią dyrektor Renatę  Jechna. Odebrały swój pierwszy szkolny dokument czyli legitymację szkolną. Uroczystość zakończyła ponownie uczennica klasy V Monika Piórkowska  zwracając się do nowo pasowanych uczniów - „Ślubowanie i pasowanie zobowiązuje was drodzy pierwszacy, być pilnymi w nauce, wzorowymi w zachowaniu, godnie reprezentować imię naszej szkoły. Wszyscy trzymamy za was mocno kciuki”. Na pamiątkę uroczystej chwili uczniowie otrzymali dyplomy i znaczki z logo szkoły. Rodzice również przekazali swym pociechom drobne upominki, które uwieńczyły doniosłą chwilę. Starsi koledzy życzyli na początek szkolnego roku – samych piątek! Uczcie się jak mówicie „w dechę”. I niech z was szkoła ma pociechę. Rodzice  nauczycielom i wychowawcom życzyli wiele cierpliwości i wyrozumiałości w pracy z pierwszoklasistami. Zakończeniem uroczystego dnia był smaczny poczęstunek przygotowany przez kochane mamy uczniów i wspólna zabawa przy muzyce.

             

            Beata Szupiluk

          • Wycieczka do Warszawy

          • W mglisty,  październikowy ranek – 23 października 2012 roku -  uczniowie, rodzice i nauczyciele Publicznej Szkoły Podstawowej im. Bohaterów Leśnej Placówki  AK „Mrowisko” w Knurowcu wybrali się na autokarową wycieczkę do Warszawy.  Stolica witała nas wolno opadającą mgłą, spod której wyłaniały się ciekawostki architektoniczne miasta. Słoneczna i bezwietrzna pogoda pozwoliła nam pokonać malowniczą trasę do Warszawy. A tam atrakcja goniła atrakcję. Pierwszym miejscem, które odwiedziliśmy było Muzeum Techniki znajdujące się w Pałacu Kultury i Nauki. Na miejscu dzieci otwierały przysłowiowo buzie ze zdziwienia.  Trudno bowiem było sobie wyobrazić, np. komputer, który wyglądem przypominał szafę, czarno – białe telewizory, rowery  z dużymi kołami czy samochody na korbkę. Dzieci dowiedziały się dodatkowo kilkunastu ciekawostek fizycznych dotyczących powstawania próżni, przepływu energii elektrycznej przez nasz organizm, pozyskiwania energii elektrycznej z promieni słonecznych czy wiatru ponadto poznały ciekawostki związane z kalejdoskopem. Muzeum Techniki organizuje wystawy stałe i czasowe, gromadzi zbiory z zakresu historii techniki i jej rozwoju, a także zbiorów z wybranych dziedzin nauki. Prowadzi także działania z zakresu ochrony zabytków techniki i w kilku obiektach w kraju znajdują się jego oddziały. Oprócz tego muzeum zajmuje się popularyzacją nauki i techniki. W zbiorach muzeum znajdują się eksponaty dotyczące historii polskiej techniki: kolekcja motocykli z motocyklami "Sokół", kolekcja odbiorników radiowych, instrumentów geodezyjnych, techniki biurowej, mechanizmów grających i inne. Wśród eksponatów warto wymienić Machina rachunkowa konstrukcji warszawskiego zegarmistrza Izraela Abrahama Staffela, pierwsza na świecie ręczna kamera filmowa konstrukcji Kazimierza Prószyńskiego i wiele innych. Oprócz ekspozycji stałych w kilkunastu salach Pałacu Kultury i Nauki odbywają się także wystawy czasowe oraz wystawy poświęcone polskim wynalazkom wyróżnionym na światowych wystawach innowacji  i wynalazczości, wystawy modelarskie i inne..Spod Pałacu Kultury i Nauki raźnym krokiem ruszyliśmy na spacer po przepięknym warszawskim Starym Mieście. Z zapartym tchem podziwialiśmy architekturę warszawskich kamieniczek, Zamek Królewski, Kolumnę Zygmunta. Stare Miasto jest najstarszą dzielnicą Warszawy. Założone na przełomie XIII i XIV wieku obok grodu książąt mazowieckich, który wzniesiono kilka lat wcześniej na miejscu, w którym dziś stoi Zamek Królewski. Pochodzące z różnych epok kamieniczki, gotycki kościół farny podniesiony w 1798 roku do godności katedry oraz Zamek Królewski nadal stanowią     o randze tej dzielnicy, pomimo znacznych zniszczeń z czasów II wojny światowej. Powojenna odbudowa Starego Miasta, bezprecedensowa w skali Europy, została ukończona w 1953 roku, natomiast Zamek Królewski wysadzony w powietrze w 1944 roku, odbudowany latach 1971 – 1984. Cały zespół staromiejski znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO. Plac Zamkowy powstał dopiero w latach 1818 – 1821 według projektu urbanistycznego Jakuba Kubickiego. Utworzono go na miejscu dawnego dziedzińca zamkowego, zwanego Przednim,  i otaczających go zabudowań. Środek placu Zamkowego wieńczy monumentalna Kolumna Zygmunta. Kolumna z posągiem króla Zygmunta III Wazy jest najstarszym świeckim pomnikiem w Warszawie. Wzniesiono ją w 1644 roku z inicjatywy syna króla Władysława IV. Pomnik ma wysokość 22 metrów wysokości. Składa się z granitowej kolumny korynckiej wspartej na wysokim cokole i odlanego  z brązu posągu władcy ustawionego na jej szczycie. Ten niezwykły w skali całej Europy pomnik gloryfikuje świeckiego władcę. Z perspektywy pomnika rozciąga się piękny widok na Rynek Starego Miasta, który ze wszystkich stron otoczony jest  kamienicami odbudowanymi z wielkim pietyzmem. Jest on dziś jednym z najatrakcyjniejszych miejsc w Warszawie. Na naszych najmłodszych, pięcioletnich wycieczkowiczach przeogromne wrażenie robił przejazd oświetlonym tunelem pod placem Zamkowym. Kolejnym punktem wycieczki był pobyt w warszawskim zoo. Z dużą uwagą dzieci obserwowały zwierzęta. Odwiedziliśmy akwarium, ptaszarnię, gadziarnię. Podziwialiśmy na wybiegach żyrafy, słonie, nosorożce, hipopotamy, lamy, goryle oraz przeróżne gatunki małp. Patrzyliśmy oko w oko lwom, tygrysom, pumom czy panterom. Nie zabrakło również niedźwiedzi, pingwinów i fok. Była również chwila by odsapnąć i wspólnie bawić się na placu zabaw. Nie jest nam obcy plac zabaw, ale nowy  nieustawicznie wzbudza zadowolenie i jest swoistą atrakcją. Z zoo udaliśmy się do Multikina na film w 3D pt. „Żółwik Samy”. Film wzbudził wiele  pozytywnych wzruszeń i emocji. W drodze powrotnej był czas na małe co nieco w Mac Donald’s.  Późnym wieczorem zmęczonych, małych podróżników witali stęsknieni rodzice. To była niepowtarzalna, wspaniała lekcja współdziałania i odpowiedzialności, koleżeństwa  i wyrozumiałości, gdyż uczestnikami byli uczniowie z klas O – VI. Wycieczka na długo pozostanie  w naszej pamięci.      

             

            Beata Szupiluk

          • Dzień Nauczyciela

          • „Za pracę nad nami i dla nas !!!” …

            Za wiedzę jakąście nas obdarowali! Za otwieranie nam oczu na piękno życia i świata! Za miłość, jaką nas darzycie! Za to, że po prostu jesteście! Chcemy być dla was jak kwiaty na łące! Jak śpiew skowronka! Przyjmijcie hołd naszych serc! Naszych gorących , dziecięcych serc! Tak ujmująco  i uroczyście powitali uczniowie Publicznej Szkoły Podstawowej im. Bohaterów Leśnej Placówki  AK „Mrowisko” w Knurowcu zebranych 12 października 2012 roku - w sali odświętnie udekorowanej – nauczycieli, pracowników obsługi oraz rodziców. Uczennice klasy II Natalia Rosińska i Kamila Szymańska z ogromnym przejęciem otworzyły uroczystą akademię słowami:  „Dzień dobry wszystkim. Witamy zebranych gości. Chcemy Wam dostarczyć dzisiaj. Wiele zabawy  i radości. Jeden, dwa, trzy … czy miejsca zajęli już wszyscy goście? Dziś miłe święto Pana i Pani,  z którymi codziennie czas spędzamy. I dziś zamiast dzwonka na lekcje, które właśnie rozpoczynamy, dźwiękiem  instrumentów zapraszamy” . W dalszej części przedstawiciel Samorządu Uczniowskiego przedstawił krótki rys historyczny wydarzenia, którym jest - jedno z ważniejszych świąt szkolnych – Dzień Komisji Edukacji Narodowej, popularnie nazywany Dniem Nauczyciela. Było to pierwsze w Polsce, a także w Europie ministerstwo oświaty publicznej. Komisja Edukacji Narodowej została powołana 14 – ego października 1773 roku na wniosek króla Stanisława Poniatowskiego. Jej członkami zostali uczeni i artyści skupieni wokół osoby jej niekwestionowanego lidera Hugona Kołłątaja. Zasługi i dokonania Komisji są nie do przecenienia. Poza reorganizacją systemu szkolnictwa w Polsce, opracowaniem nowych programów nauczania, utworzeniem seminariów nauczycielskich dostarczających dobrze wyedukowanych nauczycieli, ogromną zasługą Komisji było wprowadzenie do szkół nauczania w języku polskim. Kadra nauczycielska wykształcona i wychowana w oparciu o ideały i zasady opracowane przez Komisję, kontynuowała swą działalność jeszcze długo po utracie przez Polskę niepodległości. Dzień 14 października jest współczesnej Polsce obchodzony jako dzień upamiętniający dokonania Komisji Edukacji Narodowej, ale też dzień, w którym tradycyjnie dziękujemy nauczycielom i pracownikom szkoły za ich pracę. Uczniowie – pod kierunkiem opiekuna Samorządu Uczniowskiego pani Beaty Szupiluk oraz nauczyciela języka polskiego pani Stanisławy Puścian przygotowali dla nauczycieli  i pracowników wiersze, scenkę tematyczną pt. „Do szkoły nie chodzą same anioły !!! ”.   W ten skromny, acz jakże serdeczny i wzruszający sposób uczniowie wraz ze swoimi rodzicami pragnęli wyrazić swe podziękowanie za przekazaną wiedzę, za trud włożony kształtowanie serc i umysłów, za cierpliwe i wspaniałe przewodnictwo na trudnej drodze zdobywania wiedzy wszystkim którzy w nawet najmniejszy sposób do tego się przyczyniają. Dzieci chcąc  podkreślić swą wdzięczność wręczyli nauczycielom własnoręcznie wykonane upominki – kolorowe, witrażowe okienko z życzeniami „ Z rąk do rąk podajemy skromnej mądrości dar zwyczajny. Z okazji Dnia Nauczyciela składamy serdeczne życzenia wielu sukcesów zawodowych, spełnienia obranego celu oraz tego, aby podejmowany trud był źródłem satysfakcji i społecznego uznania”. Pani dyrektor Renata Jechna wszystkim pracownikom placówki podziękowała serdecznie za pracę i trud wkładany codziennie  w wychowanie uczniów i w szczególny sposób wyróżniła osiągnięcia pani Małgorzaty Wróbel – nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej oraz pani Barbary Łada – pracownika obsługi, której ilości pracy nie można przecenić. Ponadto Rodzice naszych uczniów przekazali  serdeczne życzenia będące wyrazem najszczerszego podziękowania za codzienną cierpliwość i wyrozumiałość dla ich dzieci. Za ujmującymi życzeniami szedł drobny upominek. Krótkie spotkanie wszystkich podmiotów szkoły było kolejnym momentem integrującym społeczność szkolną.    

             Beata Szupiluk

             

          • Spotkanie z policjantami

          •  

            Dnia 09 października 2012 roku w godzinach 11.00 – 12.00 w Publicznej Szkole Podstawowej im. Bohaterów Leśnej Placówki AK „Mrowisko” w Knurowcu odbyło się spotkanie z przedstawicielami policji. Zaproszeni – przez koordynatora ds. bezpieczeństwa  w szkole – goście przeprowadzili pogadankę na temat „Bezpieczne zachowanie w szkole, domu, na ulicy”. Zajęcia połączone były z przygotowanymi przez policjantów zagadkami związanymi z bezpieczeństwem. Bezpieczeństwo jest jednym z priorytetów programu wychowawczego i profilaktyki naszej szkoły w bieżącym roku szkolnym. Spotkanie sprawiło uczniom dużo radości i pozostawiło usystematyzowaną wiedzę dotyczącą tematu bezpieczeństwa.

            Koordynator ds. bezpieczeństwa

            Beata Szupiluk